Sandy's statistieken

zaterdag 13 december 2003

Het is nu zaterdag en ik ben in Santpoort. Gisteren was Petra tot 11 uur bij mij en hebben we mijn tas ingepakt want ik zou om een uur of 1 bij de garage in Beverwijk zijn omdat mijn auto nog een kleine beurt moest hebben.Daarna ben ik doorgereden naar Nico want die was jarig. Ik kwam ongeveer half 4 aan en toen ik mijn tas uit de auto tilde, zag ik een bekende auto aan komen rijden. Het waren Papa en Mama. Ik wist niet dat ze ook zouden komen dus dat was een verrassing.
Nico heeft van ons een Palm, electronische agenda, gekregen. Na het eten kwam de familie en we hebben tot een uur of 24 uur beziek gehad. Het was heel gezellig.
Vandaag gaan we naar de Macro want we moeten weer huishoudelijk inkopen doen....Ook voor Mama. We kopen senseo crema koffie want dat vliegt er zo doorheen. Nu drink ik geen koffie want dan krijg ik maagpijn maar dat is een uitkomst zo'n apparaat. Je hoeft geen grtoe kan te zetten, de meeste mensen willen toch maar een of twee kopjes als ze op visite zijn. Als arjan bij mij komt wonen zullen we toch wel gewone koffie moeten gaan zetten want die senseo is natuurlijk niet goedkoop!!!
Gisteren heb ik een gedeelte van de kerstkaarten geschreven want donderdag kwam ik er niet aan toe. Ik kreeg iedere keer dingen van het astma fonds er tussen door. Maar eigenlijk alles wat ik zou doen is niet af. De donderdag was gewoon te kort. Ik was niet eens wezen zwemmen, ik werd pas om half 10 wakker, en ik kan niet in 20 minuten naar Wolvega komen, want ik heb al zo'n 20 tot 30 minuten nodig voor het inhaleren.
Nu was het ook best koud, en dan heb je ook niet zoveel zin in zwemmen....
Volgende keer moet ik wel want dat is de laatste van dit jaar....
Ik ga dan ook meteen naar het graf van mevrouw Kloos. Elk jaar met kerst ga ik naar drie graven. Mevrouw manorek, de moeder van Roona, een vriendin van mijn moeder. Marie, woonde altijd naast Oma en die ligt op het rooms katholieke kerkhof. Dan naar het graf van pake op schoterhof en sinds een jaar of 5 ook naar mevrouw Kloos en die ligt in wolvega. Ik ken haar van het ziekenhuis, ze had cara, en ik kwam regelmatig bij haar. Zij hadden geen kinderen en toen haar man overleed, was ze heel eenzaam en na een aantal jaartjes alleen, is ze overleden aan een hartaanval.
Met kerst breng ik altijd een kerststukje. Mama en ik deden dat altijd samen maar ja nu mama in tilburg woont, doe ik het alleen.
Naar het graf van mevrouw Kloos gaan is altijd triest. Ze heeft nog steeds geen steen en het kruisje waarmee tijdelijk de naam is aangegeven staat er nog steeds. De eerste keer dat ik daar kwam had ik een steen verwacht en toen raakte mij dat zo erg, ik was zo verdrietig, ik kon gewoon niet autorijden, omdat ik zo moest huilen. Elke keer als ik er weer kom, probeer ik niet in huilen uit te barsten maar ik doe het steeds weer. Als ik daar aan denk moet ik weer huilen. en nu rollen de tranen weer over mijn wangen.
Bij de andere grafen heb ik dat niet. Pake en Marie hebben een mooie steen alleen zie je elk jaar dat ze al zolang weer dood zijn, terwijl je het moment nog precies weet. Met marie zat ik in de 6e klas van de lagere school. De avond voordat ze dood ging heb ik nog een ijsje voor haar gekocht bij de groente boer. We hebben op haar bankje in de tuin gezeten en toen ik thuis kwam zei ik tegen mama dat ik vond dat marie haar haar zo gek in de war zat enz. Die nacht overleed ze.
Pake lag al een tijdje in het ziekenhuis en er werd longkanker gevonden, ze hebben het nooit tegen hem kunnen zeggen want op de dag dat dat zou, werd hij heel erg slecht en overleed die nacht nog. Ik was er wel maar niet op de kamer toen het gebeurde.
Om de traditie in stand te houden, breng ik altijd de kerststukjes.

Tja, ik ga nu mijn inhalaties afmaken en dan aankleden. Arjan wakker maken want die wilde naar de kapper.

doei

Geen opmerkingen: