Sandy's statistieken

woensdag 5 januari 2005

Een nieuw jaar.

Het is alweer woensdag en de tijd vliegt maar voort. Vrijdagmiddag kwamen arjans ouders en kort daarna kwam arjan ook al thuis. We hebben gezellig zitten te gourmetten en hebben tv gekeken en zo was eigenlijk de avond snel om. Echt, ik vond dat het deze keer heel snel 12 uur was..ongelovelijk.

Arjan en zijn vader gingen nog even door de buurt lopen maar ik kom niet buiten want ik ben als de dood voor knallen en heb iedereen van achter het raam toegezwaaid. Overigens viel het vuurwerk in onze straat wel mee. Er is welgeteld een rotje in de voortuin beland maar verder niet.

We zijn na twee uur naar bed gegaan en om een uur of half 10 werd ik 's ochtends wakker. Ik heb snackjes hawai gemaakt en arjan kreeg afbakbroodjes en croissantjes want hij houdt niet van kaas...en zeker niet van gesmolten kaas. Stom he zo'n kaaskop die niet van kaas houdt!!! haha.

Om twee uur zijn arjans ouders weer richting huis gegaan want ze waren nog uitgenodigd voor een nieuwjaarsborrel bij hun nicht in Bloemendaal. Wij mochten ook wel komen maar we wilden thuis blijven.

Zondag om 12 uur waren mijn ouders gekomen. Ze waren met kerst thuis gebleven omdat ze allebei verkouden waren en heel erg aan het hoesten waren en wilden mij niet aansteken. En ze waren te gammel om te komen. 's Middags zijn we met z'n vieren naar beppe gegaan en hebben een klein uurtje bij haar gezeten. Ze had ook wel zin in koffie en ze wilde ook wel een cake. Toen kwam de verzorgster en die moest bloedglucose prikken en dat was 23!!! Blijkt dat beppe helemaal geen koek meer mag hebben omdat ze te hoge bloedsuikers heeft. Maar beppe zegt zoiets niet want die eet alles wat je voor haar zet wel lekker op. Mama heeft alles afgewassen en toen zijn we weer weggegaan en kon beppe nog even haar slaapje doen, want misschien dat er nog wel meer familie zouden komen. Rond vier uur zijn papa en mama ook weer terug naar tilburg gegaan.

Ondertussen had ik de computer aangezet en las het droevige nieuws dat Lex was overleden. We kennen hem niet persoonlijk maar via de mailinglist van oef en hij was op 18 december getransplanteerd. Helaas was hij in een slechte conditie en is aan complicaties overleden. Lex had ook cf en stond high urgent op de wachtlijst en verbleef al enige maanden in het ziekenhuis in den haag. We hadden gehoopt dat hij eindelijk nieuwe longen kreeg en toen het zover was, mocht hij er niet van genieten. Ik vind het heel erg en ook omdat hij een vrouw en dochtertje achter laat. Wij wensen zijn vrouw, Mary en dochtertje, Samantha heel veel sterkte toe.

Ik moest er de rest van de dag steeds aan denken. Hoe kan het nou, waarom, waarom ging het mis. Zo'n operatie is niet niks en het kan mij ook overkomen en alle andere die ook op de lijst staan. Ik heb er wel even met arjan over gehad maar ieder mens is anders en je moet ervan uit gaan dat het goed gaat komen en dat deed Lex ook. We kennen inmiddels veel succesverhalen maar helaas zijn er ook verhalen die niet succesvol zijn en dat is hard en beangstigend, maar je hebt geen keuze. Ja, sterven aan de gevolgen van cf of een kans op een kwalitatief beter leven door een longtransplantatie. En daar ga je toch voor, Ik wel tenminste.

Vandaag moet ik dingen voor het astma fonds afmaken maar het lukt niet echt, ik moet echt op gang komen en moet eigenlijk de brieven op de bus doen. Alleen heb ik geen zin om naar buiten te gaan. Ik moet mijzelf maar even de auto in sleuren en dan twee straatjes uitrijden naar de brievenbus...eigenlijk belachlijk...maar ja, het is wel zo.

Ik ga toch even aan de gang en schrijf binnenkort wel weer...



Geen opmerkingen: