Sandy's statistieken

vrijdag 22 april 2005

Weer thuis

Ik ben weer thuis gekomen vanmiddag! Gisteren vertelde de longarts dat ze op de pervusie scan niet echt konden zien of het om een embolie ging of niet. Dus wilde hij ook nog maar een ct-scan gaan doen. Die was gistermiddag om 14.10 uur. Ik kreeg een infuusje en moest op zo'n bank liggen waaromheen een apparaat draaide en toen voelde ik het goedje door mijn aderen lopen en kreeg het warm en het leek net alsof ik in mijn broek plaste...
Deze scan had ik ook voor de screening gehad.
Tegen 18.00 uur kwam de verpleging mij zeggen dat ze geen embolie konden zien. Dus gelukkig geen bloedverdunners meer en geen bedrust.
Ben meteen met arjan even beneden bij het restaurant een kopje thee gaan drinken.

Vanochtend kwam de longarts bij me en zei dat hij heel blij was dat het geen embolie was. Want wat had hij moeten doen? Bloedverdunners geven is een therapie maar je kunt ook weer longbloedingen krijgen en das natuurlijk niet de bedoeling. Hij had wel in over leg met mijn longarts in groningen iets ondernomen maar ja...dat hoefde niet.
Hij vond wel dat mijn vitamine K wat laag was en vroeg of ik de combivent wat vond. Die had ik nl van hem gehad, 4 tot 6 keer per dag. Ik heb wel het idee dat de combivent mijn longen ruimer maakt. Ik heb nu dus combivent erbij. Die komen in de plaats van mistabron/salbutamol. Is ook wel makkelijker, qua verpakking!!!
Woensdag 27 april moet ik voor controle komen in groningen en dan zullen we zien wat ze er van vinden.

Arjan maakte deze foto op de spoed eisende hulp van mij met zijn telefoon( beetje wazig!!!) Ik had een bloedgas gehad via de lies want mijn polsslagaders zijn al iets te vaak aangeprikt en deze arts leek me iets onzeker voor dat soort aderen. Dus kreeg ik een drukzak op mijn lies. Het was er bloedheet vandaar die rode konen want koorts had ik niet.



Vandaag sta ik overigens 1 jaar op de wachtlijst. Het jaar is snel omgegaan. Gelukkig heb ik niet al te veel last van mijn longen gehad en ben ik er eigenlijk goed door gekomen. Ik denk dat dit toch een beginnende longonsteking was. En heb ik op tijd een kuurtje ciproxin gehad, maar moet afwachten of het wel effectief genoeg is. We zullen zien. Het wachten was niet zo lastig. Ik wist dat ik niet snel opgeroepen kon worden. Nu kan het nog steeds een jaar duren. We blijven positief!!!

Het was overigens meer dan 15 jaar geleden dat ik in de tjongerschans heb gelegen. Enkele verpleegkundigen kenden mij nog en ik hun heel vaagjes. Ze kwamen allemaal even om het hoekje kijken of ik het echt was...Ik ben wel een beetje een begrip!!! haha. Maar ja het is wel te merken dat ze niet vaak cf-ers hebben want alle artsen die iets te maken hadden met het onderzoeken van mijn longen kwamen even kijken en luisteren naar het cf-gekraak. Er was ook een co-assistente en die had natuurlijk de tijd van d'r leven omdat dit niet zoveel voorkomt. De spoed arts kwam ook nog eens het cf-gekraak beluisteren vanwege het "wrijvende geluid" dat de co had gehoord.
In leeuwarden bij de pervusie scan kreeg ik werkelijk de shock van mijn leven...de arts die mij het radioctieve stofje inspoot, vroeg: " bij voorgeschiedenis staat CF, wat is dat????" Ik uitleggen, maar hij wist niet wat het was...pffff
En dat terwijl ze in het verleden in het mcl een cf polie wilden starten...(daar was deze dokter niet bij zeker en volgens zijn collega had hij zeker geen vinger aan de pols gekeken of afslag umc)

Iedereen die mij een mailtje of kaartjes hebben gestuurd, bedankt..erg lief allemaal.

Geen opmerkingen: