Ik doe geen stap terug
Tot ik er bij neerval
Ik doe geen stap terug
Dit is wat het wordt
Tot de laatste adem
Tot de laatste zucht,
Ik doe geen stap terug,
Ik zal niet wijken
Ik doe geen stap terug
Dit is wat me raakt
Stel me geen vragen
Dit is hoe het gaat
Een adembenemend verhaal over leven, dood, geluk en verdriet. Over doorzettingsvermogen, over vriendschap, maar vooral over de liefde. Wat een inspiratie voor iedereen die zijn eigen gezondheid als iets vanzelfsprekends ziet.
Eric Herni, Ezzulia.nl
Dit is het verhaal van Kim Moelands. Zij heeft cf en haar vriend is drie jaar geleden aan cf overleden. Zij schijft hierover een boek. Ik heb het inmiddels ademloos zitten lezen. Het is zo herkenbaar, zo echt en zo zielig. Ik ben er nog steeds van onder de indruk. Het raakte me zeer omdat wij ron en kim en de anderen die erin voorkomen wel kennen. Ik wist natuurlijk wel dat ron ziek was en na twee weken overleed maar hoe het gegaan is wisten wij niet precies. Zoals zij het beschrijft, heb ik heel veel dingen ook ervaren, toen ik op de ic lag met mijn buikoperatie ect. Dus alles met elkaar maakt het deze week een beetje een chaos, in mijn hoofd, vooral.
Maar we gaan lekker een weekendje weg naar kerkrade naar kennissen, die we in de vakantie hebben ontmoet en we gaan met hun naar de voetbalmatch roda tegen heerenveen.
We blijven daar slapen en komen zondag weer terug, we gaan eerst bij mijn tante haar verjaardag vieren in Hardenberg. Chica gaat logeren bij rex. Poes blijft 1 nachtje alleen thuis.
Heerlijk even geen gedoe, tot dinsdag dan.
Maandag moet ik voor cursus van stichting tranplantatie nu naar bussem. Ik ga nl voorlichtster worden hier in het noorden des lands en krijg eerst een introduktiedag en in november twee dagen opleiding. Ook daar heb ik zin in.
prettig weekend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten