Op cursus van Stichting transplantatie NU!

Een van de instrumenten van de STN om orgaandonatie onder de aandacht te brengen is het geven van voorlichting aan kleine groepen.

Sinds de start van het project in 2001 trekken inmiddels ongeveer vijftig lever-, hart-, long-, en nier(pancreas)getransplanteerden, het land door om hun ervaringsverhaal te vertellen. Omdat ook nabestaanden van donoren, mensen die bij leven een nier hebben afgestaan en mantelzorgers voorlichting geven spreken we nu van "Voorlichtingspool".

De voorlichters geven algemene informatie over orgaan- en weefseldonatie en vertellen hun verhaal aan onder andere scholieren van een jaar of zestien. Dat zijn degenen die over een paar jaar, op hun achttiende, het registratieformulier ontvangen. Het is van belang dat deze jongeren op een goede manier worden voorgelicht. Meestal is dit in de vorm van gastlessen zodat het in het gewone lesrooster is in te passen.

Daarnaast bezoekt de Voorlichtingspool iedere vereniging of opleiding die daar om vraagt, zoals bijvoorbeeld vrouwenorganisaties, EHBO's of Rotary's. Maar ook personeelsverenigingen, sportclubs, enzovoorts, kunnen zich laten voorlichten door de ervaringsdeskundigen.

Met de mailing van NIGZ-Donorvoorlichting (2006) aan alle protestante en katholieke gemeenten in Nederland zijn ook de kerken een doelgroep geworden. Bij deze laatste groep moet wel opgemerkt worden dat het in de voorlichting zelf niet gaat om geloofsvragen rondom orgaan- en weefseldonatie. NIGZ biedt twee paketten aan waarmee men in de gemeente aan de slag kan met het onderwerp.

Het doel van deze voorlichtingen is om orgaandonatie bespreekbaar te maken . Mensen moeten er met elkaar over praten, dat men een beslissing neemt om wel of geen donor te zijn en dat naasten weten wat het standpunt van hun dierbare is.

Maandag ochtend was het voor mij vroeg dag. Ik was toch wel weer laat naar bed gegaan na het leuke weekendje weg. Ik stond op om half 6 want ik moest eerst eten en met de hond uit. Arjan stelde voor om de hond wel uit te laten, zeg ik geen nee tegen, toch! Ik kon toen in alle rust mijn broodjes maken en wat ontbijten, pillen enz in de tas doen. Om half 7 ben ik naar het station gegaan en balen, want er was bijna geen parkeerplaats meer te vinden. Ik kon mijn KA toch nog ergens tussen proppen en toen, hup naar de wizzle om een kaartje en een strippenkaart te kopen. Brrr het was nog koud ook, zeg. Ik ga ook eens weg.... Ik was toch nog te vroeg. Ik moest de trein van 1 minuut voor 7 hebben en in Amersfoort overstappen. Dat was prima geregeld. Ik was zelfs nog voor op schema. In Naarden-Bussem moest ik met bus 105 gaan naar de boslaan. Ze hebben daar zulke nieuwe bussen, elke halte wordt omgeroepen. Dus dat was makkelijk. Ik ben altijd zo'n zwenuwpees, dat ik bang ben om een halte te missen. De bus kwam echter niet op de tijd die op mijn briefje stond. Er stond nog een meisje te wachten, die deze bus ook moest nemen. Ik vroeg haar of deze bus echt naar de boslaan ging en ze zei van wel. Dus jippie ik stond goed. Ik was wel te vroeg en als ie wel was gekomen dan had ik een bus eerder gehad. Maar nu kwam ie op de tijd die ik mij had voorgenomen te nemen. In de boslaan uitgestapt en naar de groot hertoginnelaan. We moesten bij de nierstichting zijn want daar hebben ze wel vergaderzaaltjes. We kregen koffie en thee en als eerste moesten we ons voorstellen en zeggen waarom we aan deze cursus mee wilden doen.

Er waren twee dames waarvan de man een nier had gekregen, een meisje zo oud als ik had ook een nier ontvangen, een man had 1 long gekregen en een man had een lever gekregen en nog een meisje die ook een lever had gekregen en ik ook nog.

Eindelijk iets waar ik mij al zo lang voor in wil zetten. Vertellen waarom donoren zo belangrijk zijn.
We kregen een cursus boek en heel veel informatie en verhalen van de anderen. Ook veel stellingen of je het er mee eens bent of niet.
Ook kwam Cor van de Schans vertellen hoe hij deze voorlichting geeft. Erg interessant natuurlijk want straks moet ik zelf ook voorlichting gaan geven.
We kregen tussen de middag lunch alleen kon ik niet alles eten. Alles was te vet behalve de kaas, alhoewel er boter op het broodje zat. Ik had gelukkig miijn eigen broodjes meegenomen. Had ik ze niet voor niks klaar gemaakt, met mijn slaperige hoofd.
Verder hebben we in groepjes alvast aan wat opdrachten gewerkt. Op 17 en 18 november hebben we het vervolg en we blijven daar ook overnachten. Ik haal dan het meisje uit steenwijk op. Ik wil dan met de auto gaan omdat ik toch wel wat spullen bij me heb en dat in de trein niet zo handig is. We moeten een presentatie van 7 minuten maken in powerpoint. Ik ben al begonnen en ik kreeg al wat sheets die we kunnen gebruiken.

We zullen zien hoe het gaat lopen, heb er echt zin in. We konden met eentje meerijden naar amersfoort. Het meisje uit steenwijk en ik waren eerder thuis, dus hadden we weer mazzel.

Na het eten was ik toch best wel moe, ben ook vroeg gaan slapen.