Sandy's statistieken

donderdag 30 juli 2009

Lourdes




Dag 8, maandag, 27 juli 2009,

Ik was om half 7 ook al weer wakker. Mama ook en ik ben maar gaan douchen. Nieuwe plak erop enz. Voor de zekerheid want lekkage in de auto lijkt me geen optie. We moesten alles weer inpakken, niet veel want we hadden alleen het nodige uitgepakt. Alles weer in de auto geladen en we moesten van de schoonmaakster de deur open laten staan als we weg gingen. Deden we dat even….
We bleken net buiten Lourdes te zitten en moesten een 15 minuten rijden. We hebben geparkeerd op het plein bij de markt en voor het hotelletje waar papa en mama vorig jaar hadden geslapen, en toen ik in het ziekenhuis lag voor mijn buikklachten. Het hotelletje leek dicht te zijn, het zag er verloren en verlaten uit. We moesten de auto open laten anders kon de deur aan de bestuurders kant niet meer open.
We hebben de gok maar gedaan, we liepen langs de markt en ik zag bij het eerste stalletje hele mooie schoenen, toch maar doorgelopen. Nu eerst maar een ontbijtje. We gingen een café binnen waar mama en papa vorig jaar ook vaak koffie dronken. We bestelden een ontbijt. We kregen elk een stuk stokbrood met marmelade en boter, ja, dat gebruik ik niet…hihi. Fransen kennen geen echt ontbijt, dus dat was voor mij in ieder geval wat karig. Ik kwam er achter dat ik geen stoma zakjes bij me had, dus ben ik nog met mama terug gegaan naar de auto. We kwamen langs de schoenenstand en toen heb ik de schoenen toch gekocht, voor een slordige 10 euro. Best goedkoop, ik heb nu spijt dat ik de zwarte variant niet ook heb gekocht.
Bij de auto gekomen, heb ik nog het tasje gezocht wat ik voor Lourdes had gekocht om deze door de grot te brengen. Moest heel mijn koffer weer open. Maar goed, het was voor een goed doel…! Wij weer net doen alsof we de auto op slot deden.
Papa zat nog in dat café en toen gingen we op weg naar de grot. Hier heeft Bernadet een Maria verschijning gehad en wat nu een bedevaart oord is voor de katholieken. Vanuit de hele wereld komen er gelovigen naar Lourdes om zich te laten zegenen. Ik ben er in 1995 geweest met mama en tante joyce, met een busreisje. Ik was toen best wel ziek, benauwd ed. Het was toen regenachtig en erg koud.
Nu was het WEER regenachtig maar niet koud. Mama wilde graag met z’n drieën er heen om Maria te bedanken dat ik toch weer beter ben, een tweede leven heb gekregen. Dat doe je door te bidden terwijl je de grot door loopt en wat mama vorig jaar zag, dat iedereen een doekje of iets anders tegen de stenen hield. Daarom hadden we een tasje gekocht in Carvoeiro, ook een voor tante joyce. We hadden ook drie geborduurde doekjes gekocht en voor tante joyce een nieuwe rozenkrans want die had ze in de kist bij haar schoonvader gedaan toen hij werd gecremeerd.
Nadat we alle souvenirs hadden gevonden, en de lange straat uit waren gelopen, kwamen we bij het plein voor de kerk aan. We waren niet de enige toeristen, hordes kwamen daar tezamen. We hebben foto’s gemaakt van het Maria beeld dat voor het plein staat en waar men allemaal bloemen in het hek plaatsen en waar ook velen voor gaan zitten bidden.
We moesten de kerk voorbij lopen en ook daar kon je kaarsen kopen. Wij hadden die al onderweg gekocht. We zijn eerst door de grot gelopen met de kaarsen en alle zakdoekjes en rozenkransjes. Voor de zegening. Ik bedankte Maria voor het goede wat ze me heeft gebracht, dat ik een kans op een tweede leven heb gekregen en dat mijn weg naar hoe ik nu ben niet makkelijk was, maar zeker de moeite waard was, ik ben nu heel goed en heb nagenoeg geen beperkingen. Daar ben ik zeer dankbaar voor. Ik moest ook even aan mijn donor denken want zonder hem/haar was ik er misschien niet meer geweest. En kon ik deze reis niet meemaken. Ja het was wel een beetje emotioneel, want dat werkt mama wel een beetje in de hand, die kan ook zo emotioneel doen…. Maar goed, het feit dat ik met papa en mama daar was, deed me goed en ik voelde mij heel sterk. We gingen nadat we door de grot waren gelopen, papa was al verder gelopen, die gelooft het allemaal wel, gingen we de kaarsen aansteken. Ik had er eentje voor mijzelf en eentje voor Arjan en mij. Mama had er ook een voor tante joyce enz.
Toen we terug liepen hebben we nog foto’s gemaakt en ik vroeg een jongen om van ons drieën een foto te maken voor de grot met Maria. Toen zijn we terug gelopen, ik moest me steeds inhouden want mama kon het niet bijhouden, door haar pijn in haar heup. Tja, ze was niet zo ineens beter, helaas. Onderweg zijn we gaan lunchen in een café. Ik bestelde plat du jour, dagmenu, worstjes met sla en patat. Mama ook en papa een mozzarella salade. Het was best lekker, wel weer wat vet, tja dat heb je dan wel, ik had mijn creon wel bij me. Mama kon het weer niet op, ze had ook last van buikpijn. Toen we weer bij de auto waren, zat alle bagage er nog in, gelukkig maar. Om ongeveer half 2 verlieten we Lourdes, op weg naar tilburg.
We spraken af om niet naar rochelle te gaan maar naar huis. Rond 18 uur zouden we een hotel gaan zoeken. We kwamen uit bij Limoges bij Bed en Breakfast hotel. Daar kregen we kamer 117 en toen was het hele hotel FULL, net op tijd. Ik sliep op een bed boven het tweepersoonsbed. Het trappetje was wel een beetje eng maar het lag goed. We hebben alle spullen weer in de kamer gesjouwd, zijn naar het grillrestaurant aan de overkant gegaan, hebben heerlijk gegeten. Papa en ik hadden sateetjes vooraf, en een hamburger van steak als hoofdgerecht. Mama had een (ros) beaf. En zij had twee bolletjes mango ijs al toetje. Wij niet. We hebben heerlijk gegeten maar desondanks vonden we het erg duur. Eigenlijk was het overal waar we hebben gegeten duur. Maar alles was duur ten opzichte van hier. Maar ja, zij moeten het hebben van de zomermaanden….Na het diner zijn we naar onze kamer gegaan en onder de wol. Ik had het zo warm de hele nacht dat ik steeds wakker was. Ook hoorde ik het verkeer op de snelweg voorbij razen. We hadden het raam open staan voor wat lucht. Uiteindelijk heb ik wel wat geslapen.

Geen opmerkingen: